พาหะ ๓ หมายถึง น. ตัวนํา เช่น ยุงก้นปล่องเป็นพาหะไข้มาลาเรีย; (กฎ) คนหรือสัตว์ซึ่งไม่มีอาการของโรคติดต่อปรากฏ แต่ร่างกายมีเชื้อโรคนั้นซึ่งอาจติดต่อถึงผู้อื่นได้.
[หิระกะ] ว. ภายนอก. (ป.).
[หิระกะ] ว. ภายนอก. (ป.).
น. แขน. (ป., ส.).
น. การต่อสู้ด้วยแขน, การชกมวย, การปลํ้า. (ป.).
น. เครื่องประดับชนิดหนึ่ง สวมรัดต้นแขน, ทองต้นแขน ก็เรียก.
น. ความเป็นผู้ได้ยินได้ฟังมาก, ความเป็นผู้ได้ศึกษาเล่าเรียนมาก.(ป.).
ว. ภายนอก. (ป. พาหิร).